Staking, dokters en eerder naar Argentinie
Door: Ronald
Blijf op de hoogte en volg monique
02 Juni 2009 | Bolivia, La Paz
Hallo allemaal,
We zitten nu al zo´n 4 dagen in La Paz en ondanks dat het best een mooie stad kan zijn hebben we er vrij weinig van gezien helaas. Ik ben na de wandeling van afgelopen zaterdag op het prachtige Isla del Sol niet lekker geworden van de inspanning op hoogte en ben sindsdien behoorlijk van de kaart geweest. Vandaag toch maar naar een dokter gespecialiseerd in ziektes op hoogte tegenover de Amerikaanse Ambassade. Monique is nl ook ziek dus gaat lekker.
Maar goed we zijn gerustgesteld, we hebben geen hoogteziekte ik heb slechts wat parasieten in mijn darmen (waarvoor ik eigenlijk ook nog een labtest moest gaan doen maar niet gedaan), 4 kg lichter, een geblokkeerde neus, uitgedroogde mond waardoor ik zo moeilijk zuurstof binnenkrijg en ik zelfs bij water drinken al buiten adem ben. Monique heeft slechts een voorhoofdholteonsteking dus. Dus 60 euro lichter en een zak met wonderpillen rijker zijn we ermee aan de slag. Er zitten nu klodders mentolzalf aan de binnenkant van onze neuzen en ik moet zeggen mijn toiletbezoeken zijn ook al minder.
Maar we voelen ons al wat beter! Mijn eten is binnengebleven vanmiddag, dus ziet er goed uit.
Volgende tegenslag is dat we niet naar het hoogtepunt van onze reis kunnen - Zuid-West Bolivia - Salar de Uyuni vanwege een staking van zowel bus als trein (weeral). Er zitten mijn- en wegwerkers op de weg en rails.
Salar de Uyuni is een 3 daagse tour over schitterende zoutvlaktes en vulkanen met groene en rode meren. Een van de meest harde omgevingen ter wereld. De wind chill factor kan in deze wintertijd temperaturen s´nachts opleveren van onder de -40. Overdag wel tussen de 10 en 20 graden.
Gevolg is dat er pas donderdagavond ´misschien´ bussen vertrekken naar Uyuni en omdat we niet nog minimaal 2 dagen vast willen zitten in La Paz vliegen we morgen al naar Noord-Argentinie. Salta is de bestemming. Voordeel is dat we toch allebei nog volop herstellende zijn en Salta een stuk aangenamer qua klimaat en lagere hoogte (meer lucht ;)). Het is daar een schitterende wijnstreek met ruige natuur en heerlijke biefstukjes. We gaan een autootje huren en een paar daagjes rustig genieten voordat we alsnog naar Uyuni proberen te gaan. Dit zal dan waarschijnlijk moeten vanaf San Pedro de Atacama in Chili, een toersistendorpje (droogste plek op aarde).
Vanaf Salta kunnen we in 12 uur met een dagbus naar San Pedro de Atacama in Chili. Daar vertrekt dan de de Uyuni tour en die eindigt weer ergens in Bolivia (Uyuni). Vervolgens reizen we weer terug naar Salta en vliegen vanaf daar naar Buenos Aires. Maar goed plannen blijkt hier toch lastig zo blijkt vanwege de stakingen en onregelmatig openbaar vervoer. En de georganiseerde tourmensen die we hier ontmoeten balen helemaal want die zitten vast aan een programma en mogen zelf niks omgooien ja tegen eigen tarief. Vast in La Paz dat is ook niks, dus we gaan weg. Morgenochtend om 5.15 uur moeten we op het vliegveld zijn van La Paz, maken een tussenstop op Santa Cruz in Bolivia, weer opstijgen en landen om 11.45 uur Argentijnse tijd in Salta. (jullie tijd 16.45 uur dacht ik). We sturen een berichtje als we geland zijn naar de ouders. Afgelopen dagen in La Paz hebben we gemiddeld 10 uur per dag geslapen dus we zijn er wel klaar voor.
Dus we gaan het iets anders doen en hopen van het beste, als iets niet kan kan het niet, we halen geen onmogelijke trucen uit en blijven voorzichtig zeker vanwege de gezondheidsproblemen.
Groetjes en liefs,
Ronald & Monique
We zitten nu al zo´n 4 dagen in La Paz en ondanks dat het best een mooie stad kan zijn hebben we er vrij weinig van gezien helaas. Ik ben na de wandeling van afgelopen zaterdag op het prachtige Isla del Sol niet lekker geworden van de inspanning op hoogte en ben sindsdien behoorlijk van de kaart geweest. Vandaag toch maar naar een dokter gespecialiseerd in ziektes op hoogte tegenover de Amerikaanse Ambassade. Monique is nl ook ziek dus gaat lekker.
Maar goed we zijn gerustgesteld, we hebben geen hoogteziekte ik heb slechts wat parasieten in mijn darmen (waarvoor ik eigenlijk ook nog een labtest moest gaan doen maar niet gedaan), 4 kg lichter, een geblokkeerde neus, uitgedroogde mond waardoor ik zo moeilijk zuurstof binnenkrijg en ik zelfs bij water drinken al buiten adem ben. Monique heeft slechts een voorhoofdholteonsteking dus. Dus 60 euro lichter en een zak met wonderpillen rijker zijn we ermee aan de slag. Er zitten nu klodders mentolzalf aan de binnenkant van onze neuzen en ik moet zeggen mijn toiletbezoeken zijn ook al minder.
Maar we voelen ons al wat beter! Mijn eten is binnengebleven vanmiddag, dus ziet er goed uit.
Volgende tegenslag is dat we niet naar het hoogtepunt van onze reis kunnen - Zuid-West Bolivia - Salar de Uyuni vanwege een staking van zowel bus als trein (weeral). Er zitten mijn- en wegwerkers op de weg en rails.
Salar de Uyuni is een 3 daagse tour over schitterende zoutvlaktes en vulkanen met groene en rode meren. Een van de meest harde omgevingen ter wereld. De wind chill factor kan in deze wintertijd temperaturen s´nachts opleveren van onder de -40. Overdag wel tussen de 10 en 20 graden.
Gevolg is dat er pas donderdagavond ´misschien´ bussen vertrekken naar Uyuni en omdat we niet nog minimaal 2 dagen vast willen zitten in La Paz vliegen we morgen al naar Noord-Argentinie. Salta is de bestemming. Voordeel is dat we toch allebei nog volop herstellende zijn en Salta een stuk aangenamer qua klimaat en lagere hoogte (meer lucht ;)). Het is daar een schitterende wijnstreek met ruige natuur en heerlijke biefstukjes. We gaan een autootje huren en een paar daagjes rustig genieten voordat we alsnog naar Uyuni proberen te gaan. Dit zal dan waarschijnlijk moeten vanaf San Pedro de Atacama in Chili, een toersistendorpje (droogste plek op aarde).
Vanaf Salta kunnen we in 12 uur met een dagbus naar San Pedro de Atacama in Chili. Daar vertrekt dan de de Uyuni tour en die eindigt weer ergens in Bolivia (Uyuni). Vervolgens reizen we weer terug naar Salta en vliegen vanaf daar naar Buenos Aires. Maar goed plannen blijkt hier toch lastig zo blijkt vanwege de stakingen en onregelmatig openbaar vervoer. En de georganiseerde tourmensen die we hier ontmoeten balen helemaal want die zitten vast aan een programma en mogen zelf niks omgooien ja tegen eigen tarief. Vast in La Paz dat is ook niks, dus we gaan weg. Morgenochtend om 5.15 uur moeten we op het vliegveld zijn van La Paz, maken een tussenstop op Santa Cruz in Bolivia, weer opstijgen en landen om 11.45 uur Argentijnse tijd in Salta. (jullie tijd 16.45 uur dacht ik). We sturen een berichtje als we geland zijn naar de ouders. Afgelopen dagen in La Paz hebben we gemiddeld 10 uur per dag geslapen dus we zijn er wel klaar voor.
Dus we gaan het iets anders doen en hopen van het beste, als iets niet kan kan het niet, we halen geen onmogelijke trucen uit en blijven voorzichtig zeker vanwege de gezondheidsproblemen.
Groetjes en liefs,
Ronald & Monique
-
03 Juni 2009 - 06:51
Gerard Koorn:
Heel veel sterkte gewenst en snel herstellen. Wel weer heel leuk om jullie verhalen en belevenissen te lezen. Geniet ervan.
Groet,
Gerard -
03 Juni 2009 - 11:28
Manon:
Jeetje, balen zeg dat jullie allebij ziek zijn! Maar wel beter dat Uyuni toch nog later kan misschien. Ik heb een beetje op internet zitten kijken en het is daar echt supermooi zeg!! Het lijkt wel het einde van de wereld daar! Ook waar jullie nu zitten,la Paz, is supermooi, dat maanlandschap. Maar daar zoveel dagen vastzitten, dan heb je het ook wel gezien denk ik. Veel succes verder en ik kan niet wachten tot jullie weer terug zijn en ik wat foto's kan zien.
XXX Manon -
03 Juni 2009 - 21:00
Berlinda:
Hallo lieve kinders,
Amaai, amaai, als ik dit allemaal zo lees, moet je er veel voor over hebben de mooie dingen van de wereld te zien, maar ja als je iets graag wilt lukt dat wel, dus het is te hopen dat het dan wel gaat lukken vanuit Salta, maar even afwachten. Het is te hopen dat de gezondheidsklachten vlug beter gaan, want dat kun je tijdens zo'n reis niet gebruiken, al een geluk dat die dokter jullie goed kon helpen. Nu maar hopen dat die mentholzalf een beetje verluchting brengt. Hier thuis gaat alles rustig zijn gang. Pa moet nog 2 dagen werken en dan is hij ook vrij, ik hoop dat onze reis iets rustiger wordt dan jullie reis. Met de beestenboel gaat alles goed, Alleen heeft Sjorsje een hazelip en een krab (van een andere kat) juist onder zijn oog.Zijn hazelip is al aan het genezen,was gelukkig niet helemaal door en door, de dikke korst is er vandaag afgevallen, dus het zal wel weer genezen,maar je kent hem he de knokker van de buurt, die is nergens bang voor.
Ons Moen en Albert zijn eindelijk in Zeebrugge beland, die zitten daar voorlopig goed, en hebben het prima naar hun zin.
OK lieve kinders, ik zou zeggen geniet ervan op een veilige en confortabele manier en tot horens, lieve kussen mama -
04 Juni 2009 - 18:16
Camille:
Goed om te horen (via Pieter) dat jullie nog niet in Uyuni zitten.
Beterschap, maar volgens mij gaat dat wel weer een beetje: "met een wijntje in een bodega"
Groeten,
C+W+O+F -
05 Juni 2009 - 08:50
Cees&Wil:
Je smsje was niet zo verontrustend als dit relaas van jullie ziek zijn. Ik hoop dat de pillen werken en inderdaad doe het voorlopig wat rustig aan. Je hebt maar 1 lichaam en daar moet je het mee doen tot je tachtig bent.
Zoals ik begrijp maken jullie een wereld trip het klinkt allemaal geweldig. Als ik het lees zou ik zo willen ruilen. Maar je weet ik heb zo'n heimwee na een dag.Veel plezier en tot horens.Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
