Via middenatlas naar Rabat

We zijn weer een paar dgn verder. Vanuit Marrakech, zijn we, via een "monster"brug, met de auto naar de watervallen van Ouzoud gereden. Daar wilde we het eerst zonder gids proberen, na een paar halsbrekende toeren toch maar een aardige marrokaan die me door het water heen had geholpen betaald om ons de weg te wijzen. Met een paar schitterende views op de watervallen als resultaat. Daarna zijn we doorgereden naar een groot meer wat een beetje aan het Como meer deed denken. Hier kwamen we terecht in een luxe hotel incl. diner voor niet al te veel geld. Na het eten kwamen we terug in de kamer en zag ik Wb, die als eerste naar binnen kwam en de gordijnen sloot, grote ogen opzetten en terugdeinzen, verbaasd keek ik hem aan en met zijn opmerking, "dit wil jij niet zien" wist ik genoeg. Uiteindelijk heeft iemand van de receptie de enorme spin vergast, zelfs hij schrok van de grootte. Het was jammer dat we er laat aankwamen en weer vroeg weg wilde, want ik had nog wel even willen relaxen daar. De volgende dag een lang stuk gereden naar Ifrane, onderweg er wel nog even afgegaan voor een waterbron. Ifrane bleek een uitgestorven skidorp met een onvindbaar hotel. Na 10 x dezelfde weg op en neer, bleek het nog een duur hotel ook en zijn we ergens anders heen gegaan. Tja.. We blijven tenslotte Hollanders ;)

De vlogende dag richting fes en een merenroute boven Ifrane. Hier begon onze eerste ECHTE kennismaking met het niet kunnen vinden. Het eerste meer lukte nog wel, maar de 2e en 3e hebben we nooit gezien. Wel bergweggetjes, boerendorpjes en vliegen/wespen die onze auto belaagden.

Tegen de middag dus al in Fes. We waren in de buurt van het hotel gekomen en hebben een mannetje betaald om ons erheen te brengen. Daarna zijn we gelijk de medina (= oude stad) ingegaan. Deze bleek nog lastiger in elkaar te steken dan de medina in Marrakech. Wb begon het verdwalen inmiddels wat minder geslaagd te vinden en mopperde wat af. Ik werd er ook niet blijer van. Uiteindelijk toch op eigen kracht de leerlooierijen weten te vinden en ons door een mannetje naar zijn terras laten loodsen zodat we het tafereel konden aanschouwen. Ontzettend leuk gezicht en de stank van huid en verf viel gelukkig ook mee. We waren echter wel zo klaar met de medinas dat we naar het hotel zijn terug gegaan, waar ik wat baantjes in het zwembad heb getrokken en Wb z'n grote teen in het water heeft gestoken. Hoe heet het ook is, hij houdt niet van koud water :)

Vandaag zijn we naar Meknes en Volubilus geweest. De medina van Meknes hebben we ontweken, maar we kwamen wel terecht in het palais mansour, waar een aardige man alle sloten voor ons verwijderde en een rondleiding gaf door een verlaten paleis/ruïne. Aan het eind gaf hij ons een handige plattegrond waarmee we moeiteloos langs alle bezienswaardigheden reden.

Daarna door naar Volubilus, een opgegraven stad. Mooi om te zien, al blijft het toch altijd een berg stenen als je niet de moeite neemt de beschrijvingen te lezen. ;) Daar wat in de hitte rondgedwaald en het moois aanschouwd. Ik had na deze hittegolf wel ontzettende zin in. Strand en relaxen en kwam met het idee om vlakbij Rabat een badplaats op te zoeken. Wb zag het ook wel zitten, dus wij naar Temara plage. Dit bleek een drama, hoe moeilijk kan het zijn een oceaan te vinden als je er volgens de kaart op 10 km afstand parallel aan rijdt? Nou... Dat viel tegen. Na een uur te hebben rondgedwaald was iemand zo vriendelijk ons naar zee te rijden. Daar, met de zee in zicht, richting Temare. Dat lukte ook nog en zag eruit als een leuk badplaatsje, helaas was er geen hotel te vinden en zijn we weer naar Rabat afgedropen, waar we weer een uur hebben rondgedwaald voor we überhaupt een hotel hadden gevonden. Het is verbazend hoe uitgestorven het hier is en hoe weinig borden je in Marokko kunt vinden, hoe vinden die marokkanen hier de weg?! We hebben nu een kamer en WiFi, ben benieuwd wat morgen ons gaat brengen :)